وابسته شدن: مهم ترین دغدغه بیماران مسن در مواجهه با تشخیص سرطان

سابقه و هدف: با توجه به افزایش بروز بیماری سرطان در سالمندان، تشخیص آن امری اجتناب ناپذیر بوده، لذا آن ها به طور مستقیم یا غیر مستقیم با تشخیص سرطان مواجهه می شوند و با توجه به صعب العلاج بودن این بیماری، دغدغه ها و نگرانی هایی را در بیماران مبتلا به وجود می آورد، که شناخت این نگرانی ها به کارکنان درمانی کمک می کنند تا مراقبت های مؤثری را برنامه ریزی نمایند. این مطالعه به منظور تبیین و درک دغدغه اصلی بیماران سالمند در مواجهه با تشخیص سرطان طراحی و اجراء شد. مواد و روش ها: این مطالعه کیفی- تحلیلی در سال 1391- 1390 بر روی 10 نفر از سالمندان مبتلا به سرطان که از بیماری خود آگاهی داشته اند انجام شد. نمونه گیری به صورت هدفمند شروع و با اشباع داده ها خاتمه یافت. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه استفاده شد و تمامی مصاحبه ها ضبط و بلافاصله دست نویس شدند و داده ها با استفاده از تحلیل محتوی به روش قراردادی تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: از مجموع داده ها، 246 کد اولیه، 10 زیر طبقه و چهار طبقه اصلی به دست آمد. طبقات شامل: احساس ناتوانی در مقابله و سازگاری با بیماری، نگرانی از عدم امکان تأمین هزینه های بیماری، احساس طولانی شدن بیماری و احساس داشتن زندگی غیرعادی بود و این چهار طبقه، طبقه اصلی یا درون مایه مشترک طبقات وابسته شدن بود، که به عنوان دغدغه اصلی بیماران سالمند در رویارویی با تشخیص سرطان استخراج شد. استنتاج: یافته های تحقیق نشان داد وابسته شدن به دیگران، مهم ترین نگرانی بیماران سالمند درزمان مواجهه با تشخیص سرطان و علت بسیاری از تغییرات و دل نگرانی های آنان می باشد. کارکنان درمانی و پرستاران باید به این مسأله توجه نموده و در برنامه ریزی ها و اقدامات خود بر تقویت استقلال این بیماران تمرکز نمایند.